مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:20375 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

چگونه توبه كنيم كه قبول گردد؟

توبه شعبهاي از فضل عظيم الهي از رحمت بي منتهاي خداوند است كه به روي بندگان خود باز فرمودهاست. حقيقت توبه عبارت است از پشيماني از گناه از جهت زشتي آن نزد خداوند از اينرو بر انسان گناهكارهيچگاه نبايد مأيوس از رحمت خداوند باشد چون اگر درهاي بازگشت به روي او بسته باشد براي هميشه ازپيمودن راه سعادت و بندگي باز خواهد ماند پس انسان اميدوار كسي است كه از اين فرصت استثنايي كه خداوندمتعال در اختيار او گزارده است، نهايت استفاده را ببرد. اگر انسان از كرده خود پشيمان شد و گذشته خود را سياه وتيره ديد و احساس كرد خطا رفته است و براي خود آتش سوزان افروخته است و بايد به طرف خدا برگردد و توبهكند و گذشته خود را جبران نمايد، و با اين انقلاب دروني توبه امام باقر(ع) فرمود: كفي بالندم توبهْْ ؛ در توبه،پشيماني كفايت ميكند.([7]) امام علي(ع) در نشانه پشيماني واقعي فرمود: الندم علي الذنب يمنع معاودته؛ ندامتبر گناه مانع ميشود از اين كه انسان مجدداً به سوي گناه بازگردد.([8]) امام صادق(ع) فرمود: نيت بندهاي كه گناهيكند، بعد پشيمان گردد، مگر اين كه خداوند او را ميآمرزد پيش از آن كه از او طلب آمرزش كند([9])خداوند درقرآن ميفرمايد: و هو الذي يقبل التوبهْْ عن عباده و يعفو عن السيئات و يعلم ما تفعلون؛ او كسي است كه توبه را ازبندگانش ميپذيرد و بديها را ميبخشد و آن چه را انجام ميدهيد ميداند.([10]) نتيجه اين كه توبه با پشيماني از گناهو تصميم بر ترك آن در آينده محقق ميشود، ولي پس از توبه بايد توجه داشت كوتاهيهايي را كه فرد در گذشتهمرتكب شده، بايد جبران نمايد اگر آثار سوءگناه از بين رفته و شستشوي كامل حاصل شود قرآن ميفرمايد: انالله يحب التوابين و يحب المطهرين؛ خداوند توبه كنندگان را دوست دارد و پاكان را نيز دوست دارد([11]). بهتر استبه كتاب گناهان كبيره آيت الله دستغيب مراجعه فرماييد. خداوند همه ما را موفق به توبه فرمايد تا از آلودگي پاكشده و محبوب خدا واقع شويم.

[7]. اصول كافي، ج 2، ص 426.

[8]. محمد محمديريشهري، ميزان الحكمهْْ ، ماده توبه، ح شماره 2148.

[9]. عبدالحسين دستغيب، گناهان كبيره، ج 2، ص 400.

[10]. شورا (42) آيه 25.

[11]. بقره، (2) آيه 222.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.